காதலித்துப் பார்....

காதலித்துப் பார்
கவிதை வருமென்றார்கள்
கவிஞனை காதலித்து
கவிதையானேன்..


கணவில் முகம் தெரியா
இளவரசன் செய்த லீலைகள்
நிஜத்தில் நீ செய்தபோது- என்
மன்னனாய் உனைக் கண்டேன்


மாலை மயக்கத்தில்
மன்னனின் மார்பில்
மலரும் மலராய் நான்...
மலரச் செய்தது நீ

உன் மார்பில்
என் நகக்கோலம்..
நகைப்பில் நாம்
நடுக்கத்தில் நம் தேகம்...


கண்களாலே கற்பை
சூரையாடிவிட்டு
ஒன்றும் அறியா சிறுவன் போல்
எப்படியடா உன்னால் மட்டும்
பாசாங்கு செய்ய முடிகிறது?


எங்கிருந்து ஆரம்பித்தாலும்
கடைசியாக என்
இதழ்களில் தான் முடிகிறது
உன் முத்தங்கள்..
ஏன் மீண்டும் நான்
ஆரம்பிப்பதற்காகவா??


எல்லா கவிதையும்
கறபனை மட்டுமே என்றிருந்தேன்..
என்னை கவிதையாக்கி
கவிஞன் நீ ரசிக்கும்வரை...